Gizaki orok, izan landa-eremukoak zein hiri-eremukoak, bilatzen dugu bizibidea ateratzeko eta aurrera egiteko modua. Tamalez, gu guztion abiapuntua ez da berdina. Gure ahalmenak eta gure aukerak ez dira berdinak. Munduko zenbait tokitan, landa-eremuan jaiotzen direnek aukera gutxiago dituzte.

Halaxe da, adibidez, Peru eta Kolonbia bezalako herrialdeetan, non «landa-eremuarekiko zorrari» buruz mintzo baitira. Adierazpide horrek zorigaitz bi barne hartzen ditu: indarkeria eta pobrezia. Izan ere, bi herrialde horietan, landa-eremuetan bizi direnak dira pobreenak eta ahulenak, bereziki emakumeak eta neskatoak. Talde hori da indarkeria-mota desberdinen eraso bortitzenak pairatu dituena eta, gaur egun ere, pairatzen dituena.